Zodra kinderen naar de basisschool gaan komen de speeldates. In het begin is het voor zowel het kind als de ouder wennen. Maar al snel gaat alles vanzelf. Bij ons in huis is er wel tussen onze 5 jarige zoon en 8 jarige dochter een verschil m.b.t. de speeldates.

 

 

 

Naar de basisschool

 

Toen onze dochter in groep 1 startte begonnen de speeldates eigenlijk al vrij snel. In het begin speelde ze wel het liefste bij ons thuis, maar afspreken vond ze leuk.

Omdat ze wat verlegen was en niet veel zei is ze de eerste keer bij een vriendinnetje gaan spelen waar ze al vaker thuis was geweest. Dit heeft te maken met het feit dat wij, als moeders, ook bevriend zijn.
Al snel volgde er toen meer speeldates ,niet alleen thuis, maar ook bij andere vriendinnetjes.

Nu ze 8 jaar is, speelt ze het liefste elke dag. Dit gaat niet altijd i.v.m. blokfluitles en de gastouder. Maar kan ze afspreken, dan spreekt ze ook meestal af.

Ze heeft een vast groepje meiden, maar spreekt ook wel eens met jongens af.

 

 

Verder heeft ze ook al heel wat kinderfeestjes achter de rug. Ze is een rustige dame. Oké, tijdens haar spel kan ze ook wel drukker zijn. Maar ze valt goed in de groep en heeft voldoende vriendinnetjes.

 

 

Het tegenovergestelde

 

Dan hebben we nog onze 5 jarige. Zit inmiddels 1,5 jaar op school. Zijn speeldates vallen tegenover zijn grote zus in het niks. En dat is niet omdat hij geen vriendjes en vriendinnetjes heeft, maar omdat hij maar zelden wil afspreken na schooltijd.

Van de juf hoorde we dat hij goed in de groep ligt, op school veel vriendjes heeft en ook met iedereen overweg kan. Fijn om te horen. Wel dat hij zijn beste vriendje wat mist. Die is namelijk al door gestroomd naar groep 3.

En ja, met zijn beste vriendje spreekt hij eigenlijk wel geregeld af, maar daar blijft het dan ook bij.

Ik vraag wel eens waarom hij niet wil afspreken. Als antwoord krijg ik dan “de meiden spreken te snel af dan is er niemand meer” of ik heb gevraagd aan iemand maar die kan niet. Ik heb geen idee of dat daadwerkelijk zo is.

Afgelopen jaar heeft hij wel speeldates gehad, maar niet ontzettend veel. Kinderfeestjes heeft hij ook gehad, ondanks dat hij weinig doet afspreken.

Ik wil hem ook niet dwingen, wil hij niet dan niet. Maar ik leer wel dat het leuk is om af te spreken, dat hij niet altijd met mama of papa na schooltijd kan spelen. Vaak speelt hij met grote zus en haar speeldate mee, dat mag gelukkig van de meiden. Alleen vind ik dit niet altijd nodig. Grote zus mag en moet ook alleen kunnen spelen. En hij met eigen leeftijdgenootjes.

 

Wanneer hij wel afspreekt, is dit zowel thuis als bij een ander. Totaal niet verlegen en durft dus prima bij een ander kindje thuis te komen.

 

 

Wie weet komen er dit schooljaar nog speeldates voor hem aan. Er zijn kinderen die hem wel vragen, maar ook dan antwoordt hij wel eens nee (terwijl hij wel mag/kan afspreken). Ik weet de precieze reden niet, waarschijnlijk gewoon nog geen behoefte aan.

Och wie weet, zeg ik binnenkort wel, wat een speeldates!

 

 

Spreken jullie kinderen vaak af?

 

Comments are closed.