De kleine man in huis is nu bijna 17 maanden. Qua lengte en gewicht niet de grootste, onder het gemiddelde zelfs, maar de kleine man doet het allemaal prima en is een vrolijk kind. Al kijk ik uit naar de nachten dat hij eindelijk doorslaapt. En ik weet dat ik misschien niet mag klagen, want het kan veel erger.

 

Overdag doet M. 2 slaapjes. Van 9.30 tot max 11.00 en van 13.45 tot 15.00. Hij gaat het bed in en gaat heerlijk slapen.

 

Er is een tijd geweest dat hij de nachten doorsliep. Maar na een periode van een flinke verkoudheid met verschillende ontstekingen was het gedaan met het doorslapen.

 

M. gaat tussen 19.00 en 20.00 naar bed. Meestal gebeurt dit zonder problemen. Maar dan. Rond de klok van 22.00 wordt meneer wakker. Het is geen krijsen maar een zeurend huiltje is het wel. Vaak na een knuffel, muziek je of even op de arm dragen slaapt hij weer verder. Alleen gebeurt dit een paar keer per nacht. En dan is het vaak ook nog eens dat hij deze geluiden in zijn slaap maakt, oogjes gewoon dicht.

 

M. slaapt in de nachten dus erg onrustig. Hij blijft draaien en geluiden maken. Ik denk zelf eerder dat het een fase is. Een fase waarin hij in de nachten alles verwerkt. Dat hij hierdoor onrustig is. Het maakt trouwens niks uit of we een rustige of drukke dag hebben gehad.

 

Het komt geregeld voor dat ik geen zin heb om steeds mijn bed uit te moeten. M. ligt dus ook wel eens tussen ons in. Dan merk ik extra goed hoe onrustig hij is. Van de ene kant mag ik niet klagen omdat hij wel slaapt. Hij is geen nachten wakker en schreeuwt niet alles bij elkaar. Hij slaapt meestal een uurtje of 2 max 3 achter elkaar en dan komt zo’n onrustig moment van draaien, gezeur en gewoon niet weten wat hij met zichzelf aan moet. Dit duurt een minuut of 20 en meneer slaapt weer verder.

 

Ik weet dus niet of M. nu een echte slechte slaper is. Aangezien hij overdag gewoon slaapt. En de nachten nog geen rampnachten zijn. Ook krijg ik nog voldoende nachtrust, tenminste ik heb overdag een moeheidsklachten.

 

Toch kijk ik stiekem uit naar de dag dat hij gewoon doorslaapt en ik hooguit 1x per nacht het bed uit hoef. Op deze manier vind ik het namelijk ook vervelend om M. te laten logeren bij mijn (schoon)ouders. Meestal komen ze dan bij ons thuis oppassen en houdt het voor onszelf in dat we na een feestavondje ’s ochtend gewoon vroeg moeten opstaan, omdat de kinderen thuis zijn.

 

Bij onze dochter duurde het trouwens ook vrij lang voor zij echt doorsliep. Ze heeft eerst heel lang een nachtfles gehad. Deze had ze gewoon nodig omdat ze door haar vroeg geboorte zo’n kleintje was en eigenlijk nog is. Maar bij haar is het helemaal goed gekomen. Ze slaapt nu erg goed.

 

We gaan er dus gewoon maar vanuit dat de kleine man over een tijdje ook de nachten weer heerlijk zal doorslapen!

 

Herkennen jullie deze ‘ fase’ ? Zijn jullie kinderen goede slapers?

 

Comments are closed.