Iedereen is denk ik wel ergens verslaafd aan. Dit kan van alles zijn, chocolade, winkelen, schoenen of wat dan ook. En ja, ook ik heb een verslaving. Of ja, verslaving is misschien een groot woord. Maar er is wel iets dat ik graag verzamel of beter gezegd draag.
Sjaaltjes
Ik ben een sjaaltjes mens. Of het nu warm of koud is, ik draag bijna dagelijks een sjaaltje. Ik vind het gewoon leuk staan, maar vooral in de herfst en winter lekker warm bij mijn nek.
Maar ook in de lente of zomer kan ik rustig een sjaaltje dragen. Dit zijn dan niet zulke dikke, maar toch heb ik al snel iets om mijn nek hangen.
Ik weet nog dat mijn vader wel eens zei “Doe die sjaal af” of “Zonder sjaaltje ben je mooier”. Ook kreeg ik op het einde van het schooljaar een vriendenboekje van mijn groep 8. En ook daar stond het: de juf met de sjaaltjes of het nu warm of koud is.
Ik herkende mezelf er meteen in, want ja… deze leerling had gelijk.
Ik heb thuis dan ook een mand vol sjaaltjes. Gewoon gekocht in de winkel of via een vrijmarkt. Het is trouwens niet zo dat ik elke keer een sjaaltje koop wanneer ik in een winkel ben. Zo erg is mijn verslaving nu ook weer niet. Maar wel verslaafd in het dragen van een sjaaltje.
Zonde…
Op een of andere manier voel ik me kaal zonder sjaaltje. Ik vind mezelf dan ook witjes. Ik heb nu eenmaal een lichte huid. Maar tevens vind ik het ook zonde wanneer ik er eentje draag. Want op deze manier draag ik al mijn leuke kettinkjes weer niet. Terwijl ik echt wel leuke heb, die zeker gezien mogen worden. Ik probeer daarom met een etentje of uitje geen sjaaltje meer te dragen, maar gewoon een shirtje of blousje met een mooie ketting.
Ik denk dat het ook een kwestie van wennen is voor mezelf, mezelf gewoon mooi vinden zonder sjaaltje
Comments are closed.