De eerste periode heeft onze dochter erop zitten. Ze is nu 9 weken naar de basisschool geweest, van carnavals vakantie tot nu aan de mei vakantie. Ik schreef een blogje over: de basisschool en dit is een vervolg, want hoe is het gegaan?
Onze dochter is rustig en verlegen qua karakter. Ze is de afgelopen weken met plezier naar school gegaan en ook telkens met een lachende snoet naar buiten gekomen. Ik kan eerlijk zeggen dat ze het leuk vindt! Ook noemt ze geregeld dezelfde namen van vriendinnetjes. Met deze meisjes komt ze ook lachend en hand in hand naar buiten gelopen. In eerste instantie was ik ietwat verbaasd… deze meisje? Ontzettend leuke meisjes hoor, maar qua karakter het tegenovergestelde van onze dochter. Maar dat klikt natuurlijk goed, zelfde karakters zouden botsen.
Speelafspraakjes na school heeft ze pas een paar keer gehad. Maar echte speelafspraakjes kan ik het niet noemen. Dit was met de dochter van een goede vriendin van mij. Ze spelen geregeld samen wanneer de mama’s even bijkletsen. Ze is wel gevraagd door de meisjes om af te spreken, maar A. (onze dochter) heeft daar nog geen echte behoefte aan. Ze vindt het nog spannend, maar volgende week komt er een vriendinnetje spelen. Haar moeder sprak me afgelopen week aan om telefoonnummers uit te wisselen omdat haar dochter graag met A. wilde spelen. A. was ook enthousiast dus een echt 1e afspraakje staat gepland!
Verder doet ze het netjes op school. Er zijn wel momenten waar duidelijk de spanning van haar gezichtje af te lezen is. Zo waren ze vorige week naar de brandweerkazerne geweest ter afsluiting van het 112 project. Tijdens dit soort situaties zoekt ze contact met de juf of stagiaire, want dat vindt ze nog lastig. Er kan dan wel een traantje tevoorschijn komen, maar gelukkig is dat maar heel even. Nieuwe of drukke situaties passen niet goed bij haar karakter. Daarvoor heeft ze tijd nodig.
Wat ik zelf ontzettend leuk vind is dat ik haar de afgelopen weken heb zien groeien. Ze wordt minder verlegen. De eerste 2 weken bleef ze bij de juf aan de poort staan. Nu roept ze al rennend ‘ tot straks mama’ en loopt de juf voorbij… op weg naar haar vriendinnetjes. Ook heeft ze interesse in letters gekregen. Ze kan haar eigen naam schrijven. Ik dwing haar nergens toe en wacht tot ze aan mij vraagt hoe het zit met letters en cijfers. Ik ben dan wel juf, maar zal mijn kinderen nooit dwingen of zorgen dat ze alles al moeten weten. Nee, ze moet zich veilig voelen op school. Dat vind ik het belangrijkste. En als dat zo is, komt het leren ook! Maar in ieder geval begint ze letters te herkennen en te vragen naar letters. Zo heeft ze zelf ontdekt dat het woordje mama, twee letters heeft die ook in haar naam voorkomen.
Wat ik wel jammer vind is dat ze geen knutselwerkjes heeft meegekregen afgelopen weken. Alleen tekeningen die ze zelf heeft gemaakt tijdens keuze les. Maar geen opdrachten, niks leuks voor Pasen bijvoorbeeld. Op de school waar ze zit werken ze met portfolio mappen. Daar bewaren ze werkjes in van verschillende vakken. Ook wordt er d.m.v. gekleurde stickers aangegeven wanneer ze iets goed kunnen of waar ze zelf trots op zijn. Deze map krijgen ze een paar keer paar jaar mee naar huis. Van tevoren is er een inloopavond en kun je samen met je kind(eren) op school een kijkje nemen. De map wordt weer mee terug genomen wanneer er een ouder-kind gesprek is. Jawel, kinderen zijn aanwezig bij de gesprekken. Hier moet ik zelf nog aan wennen. Ik vind het voor- en nadelen hebben.
Zelf heb ik heel even moeten wennen aan het nieuwe ritme. Ik ben twee dagen per week vrij, dan kan ik haar zelf naar school brengen en weer ophalen. De eerste paar keren was het wel leeg in huis. Kleine broer in bed, grote zus op school. Er is dan opeens weer tijd over. Inmiddels hebben we allemaal ons nieuwe ritme gevonden en het bevalt goed. Wat bovendien prettig is, is dat papa vroeg start met werken en daardoor om 14.45 thuis is. Op de dagen dat ik werk en de oma’s oppassen kan papa A. uit school ophalen. Voor papa ook ontzettend leuk.
Dit leuke werkje heeft ze wel mee naar huis gekregen. Ze hadden twee woensdagen een kunst project. Ze gingen zelf vilt maken en kleuren. Van het vilt heeft ze deze leuke vis gemaakt:
Vinden jullie het leuk om knutselwerkjes van je kinderen mee naar huis te krijgen? Of werken ze bij jullie ook met een portfolio map die je 4 keer per jaar kan inkijken?
Comments are closed.