Ze zeggen dat de tijd soms voorbij vliegt, maar dat is gewoon ook zo. Twee jaar geleden, 11 januari om oo.24 mocht ik voor de 2e keer mama worden. Er werd een gezonde zoon geboren. Ik kan me nog alles goed herinneren. De dag ervoor in de ochtend op controle bij de gynaecoloog. Ik vond het veel te lang duren. Ik was op dat moment 39 weken zwanger.

Waarom ik  het zo lang vond duren?

Tijdens mijn 1e zwangerschap werd met 30w6d onze dochter via een keizersnede ter wereld gebracht. Hierover kon je al lezen bij meisje-eigenwijsje. Ik mocht en kon gewoon een 2e keer zwanger worden. Ze vertelden me er wel bij dat ik deze zwangerschap hoogstwaarschijnlijk ook eerder zou bevallen. Niet zo vroeg, maar ergens tussen de 34-36 weken verwachtte ze, gezien mijn vorige bevalling. Niet dat er een precieze oorzaak was gevonden, maar gezien de toestand van mijn lichaam.

Ik kreeg veel controles, medicatie en ik stopte met werken rond de 20 weken zwangerschap. Allemaal uit voorzorg. Om te voorkomen dat ons 2e kindje ook te vroeg geboren zou worden. Gelukkig gebeurde dit niet. Maar als je je instelt op een zwangerschap die korter duurt dan 40 weken, ja dan duurt wachten lang.

Tijdens die controle op vrijdagochtend had ik al 3 cm ontsluiting. Ik ging terug naar huis en daar kreeg ik vrijwel meteen weeën. `Een uurtje later stonden we weer in het ziekenhuis. We moesten op een gewone kamer even wachten, aangezien het bij de verloskamers druk was. Geen probleem, want ik hield het nog goed vol.

Eenmaal in de verloskamers, was de drukte voorbij en kreeg ik alle aandacht. De bevalling verliep goed, geen complicaties en om 00:24 werd onze kleine man geboren. Een aantal uur later, in de ochtend mochten we naar huis. Grote zus was ook blij en trots op haar broertje. Thuis moest ik natuurlijk nog herstellen, want er waren wel wat hechtingen aan te pas gekomen. Maar wat was het fijn om meteen thuis te komen. Een hele andere ervaring dan mijn 1e zwangerschap en bevalling.

En vandaag, wordt hij al 2! Hij heeft al veel geleerd en het is een kleine boef. Letterlijk ook klein, want hij is onder het gemiddelde. Maar dat is niet zo erg, hij ontwikkelt zich prima. Vanaf volgende week start hij ook op de peuterspeelzaal. Weer allemaal nieuwe mijlpalen.


We genieten dus gewoon iedere dag van de kleine man! Gefeliciteerd voor mijn kleine boef 😀

 


Comments are closed.