Nomofobie

Heb jij al eens gehoord van nomofobie? Ik kan je zeggen dat ik wel schuldig ben aan nomofobie op dit moment. Ik had zelf nog nooit eerder van deze term gehoord. Het is geen echte verslaving, want daar horen andere criteria en diagnoses bij maar het nomofobie is een term.

Ik las er over in het tijdschrift “Vriendin”. En opnieuw zette mij dit aan het denken….

Wat is nomofobie?

Ik las afgelopen weekend tijdschrift “Vriendin januari 2020”. Daar stond een artikel in over “Zo maakt je telefoon je verslaafd + dit doe je eraan”. Meteen ging door mijn hoofd, jeps ik. Nu in de corona crisis maakt mijn I Phone weer overuren. Vreselijk eigenlijk.

Veel telefoongebruik noemen ze dus nomofobie, afgeleid van het Engelse no Mobile Phobia. Ik heb dit natuurlijk niet helemaal want ze omschrijven het als: als je altijd en overal je telefoon in je hand moet hebben en in paniek raakt als hij niet in de buurt ligt.
Zo erg is het bij natuurlijk niet. Ik speel spelletjes met de kinderen, meestal zonder telefoon. We wandelen en fietsen, zonder telefoon. Buiten in de tuin met een boekje, zonder telefoon. Als we als gezin weg gaan, heeft vriendlief zijn I Phone bij zich en laat ik de mijne thuis. Ik red me dus heus wel zonder telefoon.

Maar op een of andere manier voel ik drang om steeds op mijn I Phone te kijken. Waarom? Ik heb totaal geen idee. De eerste thuisweek moet ik zeggen dat we wel veel communiceerden per app. En dan heb ik het over mijn werk. Gelukkig is dat afgenomen en komen er deze week nauwelijks berichten meer binnen.

Verveling is er eigenlijk nauwelijks. Overdag probeer ik zelf wat werkzaam te zijn, de kinderen te helpen en vermaken en nog wat huishoudelijke taken. Tussendoor grijp ik dan wel steeds naar mijn I Phone. En dan kom ik weer terug bij doelloos scrollen. De apps die ik het meeste gebruik op mijn telefoon zijn:

-Facebook. Ik heb niet super veel vriendjes omdat ik meer instagram gebruik voor het delen van foto’s. Maar via facebook volg ik bloggers, komen geregeld leuke winacties en lees ik het nieuws.

-Instagram. Mijn favoriet. Ik scroll hier geregeld in rond. Ruim een jaar geleden plaatste ik nog dagelijks foto’s dat is allang verleden tijd. Ik plaats gemiddeld 1 of 2 foto’s per week, maar het kan ook zomaar zijn dat ik ruim een week geen foto plaats. Wel van tijd tot tijd een 24uurs story. En die vind ik juist erg leuk om bij andere te kijken.

-What’s app wordt ook veel gebruikt.

Minderen en nu echt!

En het gekke is, ik kan prima zonder telefoon. Vorig jaar maart lukte dit heel eenvoudig. En dit jaar, na mijn doelloos scrollen blog lukte het me ook. Het is een kwestie van knop om. I Phone aan de kant leggen en me bezig houden met andere dingen. In en rondom huis genoeg te doen. Het is nu eenmaal een vreemde periode, week 6 al dat we thuis werken en de kinderen ook thuis schoolwerk doen. Maar dat hoeft geen reden te zijn om steeds mijn foon te pakken om maar wat rond te scrollen.

In het artikel geven ze namelijk aan dat Nederlanders gemiddeld 2 uur en 15 minuten op hun telefoon zitten. Vrouwen iets meer. Nou, ik kan je zeggen dat ik daar de afgelopen 5 weken toch echt wel ruim boven zat. (Note: ik zit onder de 4 uur per dag, haha!) En gelukkig ben ik niet alleen, ik las hier en daar al meer berichten van dames / moeders die dezelfde ervaring hadden.

Wat ga ik eraan doen?

Ik ga dus bewust mijn telefoon wat uit mijn buurt leggen. Meer tijd besteden aan lezen, bloggen en de kinderen. We doen dagelijks samen huiswerk, een spelletje en even naar buiten. Maar dit mag best een uurtje extra per dag zijn, een uurtje de telefoon aan de kant!

En nee, ik ben niet in paniek zonder telefoon, maar minderen mag en kan altijd!

Het lijkt wel zoiets als lijnen, het gaat met ups en downs… en als het genoeg is (teveel) ga je weer lijnen (minderen).